Carl Eyckmans |
|
Carl Eyckmans werkte als acteur of regisseur aan
een honderdtal producties bij Antwerpse, Brabantse en Oost-Vlaamse
liefhebberskringen. Als acteur won hij het Antwerpse Stadsfestival en behaalde
hij in 1987 een nominatie in het Ravijtstornooi. Datzelfde jaar schreef hij
samen met Rudi Delhem "Playback" waarmee hij in het professionele
Fakkeltheater Antwerpen terechtkwam. In de Antwerpse Stadsschouwburg regisseerde
hij de creatie van "Eén Gezicht". In opdracht van het Beverse
poppentheater Toepeneus schreef hij twee jeugdboeken. In 1991 en 1993
organiseerde hij het "Vlaams Poppen- en Theaterfestival" te
Beveren-Waas. Hij is mede-oprichter van Theater Pinto- Deurne dat
gespecialiseerd is in kleinschalige toneelproducties.
Voor toneel is hij auteur van "(On)Zinnige (On)Zin
van de (On)Zin" (twee bundels eenakters), "De Zelfmoord",
"Reizigers" (in 1993 gecreëerd door het Centrum
voorAmateurkunsten-Brussel en in 1994 geprogrammeerd door het Fakkeltheater),
"Wegens personeelsgebrek zijn deze zalen gesloten. Gelieve ons daarvoor te
verontschuldigen. ", "Komedie voor Rik", "De Dag dat de Paus
uitgleed" en "Passanten" (een "gevolg" van
"Reizigers"), "Liefde voor een Generaal" (dat een nominatie
ontving voor de Gentse Pol De Montprijs). Hij leverde eveneens tekst voor de
Theater Paljasproductie "Ultieme Misverstanden" (1992).
Ook de eenakters "Verzoening",
"Gevangenen ", "Het Ontbijt ", "Verstekelingen" en
"Eva slaapt even" vloeiden uit zijn pen. In 1993 schreef hij in
opdracht voor Poppentheater De Spiegel uit Mechelen het scenario "Klein
Duimpje" dat zijn première in Frankrijk mocht beleven en dat in 1994 te
Roeselare winnaar werd van het 14de Landjuweel voor Poppen- en Figurentheater.
Carl Eyckmans vertaalde drie toneelstukken van de Amerikaanse
auteur John
Patrick
: "Suicide any one?" ("Iemand zin in een
zelfmoordje?},
"The
Magenta Moth" ("Bloeddropjes"), en "It's a dog's life!"
("Wat een hondenleven! ").